Wykazano, że jednoczesne przyjmowania wapnia, lub produktów bogatych w ten składnik (mleko, produkty mleczne) może spowodować zmniejszenie stężenia leków we krwi o ok. 50%. Grupą leków szczególnie wrażliwych na działanie wapnia są leki stosowane w leczeniu zakażeń dróg oodechowych i moczowych (fluorochinolony, tetracykliny). Do interakcji może dojść także w przypadku zażywania preparatów wapnia jednocześnie z β-blokerami stosowanymi w leczeniu nadciśnienia i zaburzeń rytmu serca. Stwierdzono, że dochodzi do interakcji na etapie wchłaniania, co może powodować zmniejszenie stężenia leku we krwi i tym samym brak jego działania. Podobne interakcje mogą zachodzić pomiędzy lekami stosowanymi w leczeniu osteoporozy, hiperkalcemii nowotworowej oraz lekami o działaniu moczopędnym.
Niebezpieczestwo interakcji zachodzi także pomiędzy lekam, a preparatami żelaza i magnezu często uwzględnianymi w suplementacji sportowej. W badaniach klinicznych stwierdzono, że suplementy tych pierwiastków zażywane z hormonami tarczycy mogą osłabiać aktywność stosowanych leków hormonalnych. Tyroksyna ma zdolność tworzenia stabilnych kompleksów z żelazem, co może wpływać na osłabienie wchłaniania leku. Z tego tytułu hormony taczycy powinny być zażywane z co najmniej dwu godzinnym odstępem od spożycia żelaza, magnezu lub preparatów wieloskładnikowych zawierających te minerały. Podobne interakcje mogą zachodzić z lekami stosowanymi w chorobie Parkinsona czy w chorobie Wilsona (związanej z nadmiernym gromadzeniem miedzi w organizmie).
